บทที่ 154

รถจอดอยู่ริมถนนหน้าสำนักงานกิจการพลเรือน โม่ไป๋มองเธอเงียบๆ อยู่ครู่ใหญ่ ขณะที่เขากำลังจะขับรถออกไป โทรศัพท์มือถือในอ้อมกอดของเสิ่นอวิ๋นอู้ก็ดังขึ้นมาทันที

แต่เสิ่นอวิ๋นอู้ที่หลับสนิทอยู่ ไม่ได้ยินเสียงเลยแม้แต่น้อย

โม่ไป๋จึงทำได้เพียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย

"อวิ๋นอู้ ฉันถึงหน้าสำนักงานกิจการพลเรือ...